معمای عجیب پزشكی:
این 500 کوتوله از دیابت، سرطان و بیماری قلبی در امانند
به گزارش آزمایشگاه رادین، افراد مبتلا به سندرم لارون، ریسک پائینی برای مبتلا شدن به بیماری های قلبی و اختلالات در رابطه با افزایش سن دارند و دانشمندان در همین نکته به دنبال درمان های جدیدی هستند.
غزال زیاری: گونه نادری از کوتاه قامتی به نام سندروم لارون که در سرتاسر دنیا تنها ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر به آن مبتلا هستند، توجه دانشمندانی را که در عرصه پیری و بیماریهای متابولیک مشغول بررسی هستند، به خود جلب کرده است.
جالب اینجاست که در مجموعه ای از مطالعات، این بیماری با تعداد قابل توجهی از اثرات مثبت سلامتی، مثل محافظت در مقابل دیابت، سرطان و زوال شناختی مرتبط بنظر می رسد و موش هایی با شرایط مشابه حدود ۴۰ درصد بیش از حیوانات کنترل عمر می کنند.
بیماران سندروم لارون از بیماری قلبی در امانند
گرچه هنوز مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به سندرم لارون (کمبود گیرنده هورمون رشد)، به صورت متوسط بیش از افراد معمولی عمر می کنند یا خیر، اما نتیجه بررسی منتشره در Med حکایت از آن دارد که احیانا خطر کمتری در مبتلا شدن به بیماریهای قلبی عروقی، مبتلایان به این سندروم را تهدید می کند. مبتلایان به این سندروم، فشارخون پایین تری دارند و تجمع چربی در شریان هایشان کمتر است و دیواره شریان کاروتید آنها نسبت به افرادی که به این سندروم مبتلا نیستند، ضخامت کمتری دارد.
والتر لونگو، زیست پیری شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مقاله دراین باره توضیح داده: «این مطالعه عملاً این آخرین قطعه گمشده ای بود که نشان میدهد که بیماران مبتلا به این سندروم، از همه بیماریهای اصلی در رابطه با سن در امان هستند و از همین رو جزئیات مطالعه در رابطه با این سندروم، ممکنست در تولید داروها یا رژیم های غذایی با اثرات محافظتی مورداستفاده قرار بگیرد».
از اکوادور تا سراسر جهان
«خایمه گوارا آگیره»، متخصص غدد دانشگاه سانفرانسیسکو در پایتخت اکوادور و یکی از نویسندگان این مقاله دراین باره گفته: «در این مطالعه ۲۴ فرد مبتلا به سندرم لارون و ۲۷ نفر از بستگان آنها مورد بررسی قرار گرفتند که همگی در اکوادور زندگی می کنند.» اکوادور کشوری است که یک سوم افراد مبتلا به این بیماری در آن زندگی می کنند.
او از زمانی که گروهی از افراد مبتلا به این بیماری را در روستاهای دورافتاده در کوه های آند شناسایی کرد، بیشتر از ۳۰ سال است که آنها را زیر نظر دارد.
افراد مبتلا به سندرم لارون، دارای کمبود گیرنده هورمون رشد هستند و به این جهت، بدنشان نمی تواند به صورتی درست و صحیح از این هورمون بهره ببرد. البته سطح هورمون رشد در بدن آنها طبیعی یا حتی بالاست ولی سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱) (که به هورمون رشد در امتداد تقویت رشد استخوان ها و بافت ها کمک می کند) در بدنشان پائین است.
طبق گفته لونگو، از آنجا که پایین بودن سطح IGF-۱ با خطر بیشتر بیماریهای قلبی عروقی مرتبط می باشد، بسیاری براین باورند که افراد مبتلا به سندرم لارون احیانا با مشکلات قلبی و عروقی زیادی روبه رو هستند. تحقیقات پیشین که توسط همین گروه انجام شده بود، حکایت از آن داشت که افراد مبتلا به سندروم لارون، آمار مرگ ومیر مشابهی بر اثر بیماریهای قلبی دارند و پس از تحقیقات گوارا آگیره در رابطه با برخی مرگ های ناشی از حملات قلبی، او متوجه تناقض های گوناگونی شد. خود او در این زمینه گفته: «مردم در آن شهر های کوچک، گاهی هر مرگی را بدون هیچ توضیحی به انفارکتوس میوکارد نسبت می دهند و این ساده ترین کار است.»
منبع: آزمایشگاه رادین
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب