مراقب خطر پنهان چربی عضلانی باشیم
آزمایشگاه رادین: خراسان رضوی برمبنای یک تحقیق جدید میوستئاتوز یا تجمع بالای چربی عضلانی در بزرگسالان بدون علامت بطور قابل توجهی خطر مبتلاشدن به مشکلات عمده سلامتی و مرگ ومیر را بیشتر می کند. این خطر مستقل از سن یا نشانگرهای چاقی مانند شاخص توده بدنی است و با خطرات ناشی از سیگار کشیدن یا دیابت نوع 2 قابل مقایسه است.
به نقل از سایتک دیلی، یکی از روش هایی که پزشکان برای تخمین چربی بدن بیماران استفاده می نمایند، شاخص توده بدنی است. از آنجا که این شاخص فقط با بهره گیری از قد و وزن بیمار محاسبه می شود، بازتاب دقیقی از ترکیب بدن نیست برای اینکه بیماران با شاخص توده بدنی مشابه می توانند بیماریهای همراه و سطوح خطر سلامتی بسیار متفاوتی داشته باشند.
بازتاب کامل تری از ترکیب بدن را می توان با سی تی اسکن یا ام آرآی شکمی به دست آورد که می تواند انواع مختلف تجمع چربی را نشان دهد. جامعه پزشکی در درجه اول بر چربی احشایی، یعنی چربی تجمع یافته در اطراف اندام های شکمی و استئاتوز کبد، حفظ غیرعادی چربی ها در درون یاخته های کبد تمرکز می کند.
شکل دیگری از تجمع چربی میوستئاتوز است و زمانی رخ می دهد که چربی در عضلات انباشته شود. از آنجا که میوستئاتوز اغلب در بیمارانی دیده می شود که قبل از این بیمار بود i و برای بیماری دیگری تحت تصویربرداری پزشکی قرار گرفته اند، اطلاعات کمی در مورد خطرات سلامتی آن در بیماران بدون علامت وجود دارد.
ماکسیم ناچیت، یکی از پژوهشگران این تحقیق و محقق فوق دکترا در موسسه تحقیقات تجربی و بالینی در بروکسل بلژیک، اظهار داشت: تا امروز تصویربرداری پزشکی با سی تی اسکن یا ام آرآی استاندارد طلایی برای ارزیابی میوستئاتوز استفاده می شود.
به همین دلیل دکتر ناچیت و همکارانش دنبال شناسایی ارتباط بین میوستئاتوز و خطر مرگ ومیر بودند؛ در صورتیکه همزمان چربی احشایی، استئاتوز کبد، میوپنی (تضعیف عضلات) و چاقی را مورد بررسی قرار دادند.
در این تحقیق گذشته نگر، پژوهشگران از ابزار هوش مصنوعی برای استخراج معیارهای ترکیب بدن از سی تی اسکن شکمی در بزرگسالان بدون علامتی استفاده کردند که میان سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۶ تحت غربالگری معمول سرطان روده بزرگ قرار گرفته بودند. بروز عوارض جانبی عمده مانند حمله قلبی، سکته مغزی، یا آنوریسم (بزرگ شدن یا بیرون زدگی دیواره سرخرگ) و مرگ طی یک دوره پیگیری متوسط ۸.۸ سال ثبت گردید.
از ۸۹۸۲ بزرگسالی که در این تحقیق شرکت کردند، در مجموع ۵۰۷ نفر حین دوره پیگیری فوت کردند. میوستئاتوز با افزایش ریسک عوارض جانبی عمده همراه بود و در ۵۵ درصد از شرکت کنندگان فوت شده در تحقیق مشاهده شد. خطر مرگ مطلق در ۱۰ سال در افراد مبتلا به میوستئاتوز ۱۵.۵ درصد بود که در مقایسه با چاقی ۷.۶ درصد، استئاتوز کبد ۸.۵ درصد یا میوپنی ۹.۷درصد قرار دارد.
در حالی که وجود سایر عوامل سلامتی مانند چربی احشایی و استئاتوز کبد نیز با خطر مرگ ومیر بالاتر همراه بود، میوستئاتوز همچنان بالاترین میزان را داشت.
دکتر ناچیت بیان کرد: جالب است که این رابطه مستقل از سن یا نشانگرهای چاقی مانند شاخص توده بدنی بود به عبارت دیگر به این معناست که تجمع چربی در عضلات فقط با بالا بودن سن و یا اضافه بار چربی در سایر نقاط بدن توضیح داده نمی شود.
خطر مرگ و میر بیماران مبتلا به میوستئاتوز با خطر مرگ و میر در رابطه با سیگار کشیدن یا مبتلاشدن به دیابت نوع ۲ قابل مقایسه بود. با وجود شواهد فزاینده در مورد عوامل خطرزای در رابطه با میوستئاتوز و این وضعیتی است که هنوز در جامعه پزشکی نادیده گرفته می شود.
به گفته دکتر ناچیت مطالعات آینده می تواند به تعیین این که آیا میوستئاتوز فقط یک نشانگر زیستی وضعیت سلامت ضعیف تر است یا این که بطور علّی با افزایش ریسک مرگ مرتبط می باشد، کمک نماید.
وی اضافه کرد: ما شاهد شروع «پزشکی شخصی» هستیم که هدف آن تنظیم مدیریت پزشکی در سطح فردی برمبنای مجموعه ای از اطلاعات مانند ژنتیک، تاریخچه پزشکی، خاصیت های جسمانی، ارزیابی مولکولی پیچیده و در مقیاس بزرگ و... است. در اینجا ما نشان می دهیم که میوستئاتوز یک پارامتر قابل بازیابی از تصاویر پزشکی است که بطور معمول در بیمارستان ها انجام و شاخصی قوی در مورد خطر مرگ ومیر یک فرد در کوتاه مدت شمرده می شود.
یافته های این تحقیق در مجله انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) انتشار یافته است.
منبع: radinlab.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب