یادداشت،
علی ربیعی: یكی بود و همیشه هست!
دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهور در یادداشتی با عنوان ˮیکی بود و همیشه هستˮ نوشت: در مرگ مغزی میتوان به جای خاکسپاری، با اهدای هشت عضو حیاتی ( شامل دو کلیه، دو ریه، کبد، قلب، روده و لوزالمعده ) جان هشت انسان را نجات داد.
متن یادداشت علی ربیعی که آنرا به مناسبت روز ملی اهدای عضو در اختیار ایسنا قرار داد به این شرح است:
"جمعه ۳۱ اردیبهشت، روز ملی اهدای عضو است. یادمان باشد برای نجات یک زندگی، حتی لحظه ها هم مهم هستند. بر طبق آمارهای اعلام شده، الان ۲۵هزار نفر در انتظار پیوند هستند. پیوندی که از مسیری تلخ اما فداکارانه می گذرد و می تواند سرنوشت زجرآور برخی از انسانهای منتظر پیوند را تغییری بنیادی دهد. این مسیر که از اهدای عضو افراد دچارمرگ مغزی که هرگونه تدبیری برای زنده ماندنشان بی نتیجه مانده می گذرد، به همت والا و آگاه سازی برای گرفتن تصمیمی منطقی و انسانی نیازمند است که افراد اجازه دهند اعضای عزیز از دست رفته شان در بدنی دیگر، ادامه حیات دهد. مرگ مغزی، تنها یک درصد از مرگها را شامل می شود و ۹۹ درصد دیگر، مرگ قلبی است.
مرگ مغزی مانند مرگ معمولی، نوعی مرگ و غیرقابل برگشت است. البته در مرگ مغزی، به سبب اکسیژن رسانی مصنوعی با دستگاه، ضربان قلب وجود دارد، اما این وضعیت نهایتا دو هفته طول می کشد؛ بنابراین این دو هفته فرصتی است به جهت اینکه خانواده ها تصمیم سرنوشت سازی برای اهدای عضو بگیرند. تصمیمی که می تواند برای دیگران زندگی ساز باشد. البته حتما تصمیم سختی برای خانواده ها است، اما می تواند سبب شود تا خانواده ها از مرگ عزیزانشان برای آنان جاودانگی، صدقه جاریه و نامی نیک تر بیافرینند.
در مرگ مغزی میتوان به جای خاکسپاری، با اهدای هشت عضو حیاتی ( شامل دو کلیه، دو ریه، کبد، قلب، روده و لوزالمعده ) جان هشت انسان را نجات داد. هشت زندگی....
همچنین با اهدای یک تا ۵۳ نَسَج و بافت هر فرد گرفتار مرگ مغزی شده ( مثل قرنیه، دریچه قلب، تاندون و غیره)، می توان افراد زنده را از معلولیت برهاند.
اهدای عضو، سنت حسنه ای است که از پشتوانه فتاوی شرعی هم برخوردار می باشد و می تواند به تعالی و انسانی ترشدن جامعه و افزایش زیستی عاطفی و فداکارانه بین مردم کمک نماید.
این سنت حسنه از جانب مردم نیکوکار و خیرخواه ایرانی، مورد توجه قرار دارد به همین خاطر ایران هم اکنون، رتبه اول را در اهدای عضو در کل کشورهای آسیایی دارد.
شاخص جهانی اهدای عضو در ایران، (یعنی تعداد سالانه اهدای عضو به ازای یک میلیون نفر جمعیت ) در آغازش یعنی در سال ۱۳۷۹ عدد ۰.۲ بود. این رقم در انتهای سال ۹۸ به ۱۴.۳ رسید که به خاطر رشد ۷۰ برابری، زبانزد کشورهای دنیا شد و به همین خاطر، رتبه اول آسیا به ایران اختصاص یافته است.
ایران همینطور رتبه سی و یکم اهدای عضو در جهان را دارد و در پیوند کبد، دارای رتبه اول جهان است و رتبه دوم پیوند کبدی را ایالت کالیفرنیای آمریکا دارد.
تاکنون در بیست سال گذشته، با رضایت حدود ۹۰۰ خانواده به اهدای عضو، حدود ۷۰ هزار بیمار نیازمند، پیوند شده و به زندگی و آغوش خانواده و جامعه بازگشته اند. علاوه بر آنکه انجام عمل پیوند، سبب رهایی بیماران و خانواده هایشان از تحمل درد و رنج بیماری شده، انجام پیوند در داخل کشورمان و عدم عزیمت بیمار به سایر کشورها سبب شده تا ذخیره ارزی ای به میزان ۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال در طول این سالها برای کشور انجام گیرد.
در ایران سالانه حدود ۵ تا ۸ هزار نفر، جان خویش را با مرگ مغزی از دست میدهند که نیمی از آنان، اعضای قابل پیوند دارد اما متاسفانه نهایتا ۱۰۰۰ خانواده یعنی حدود یک سوم خانواده ها، راضی به اهدای عضو می شوند و دو سوم خانواده ها با عدم رضایت خود، باعث خاکسپاری بیشتر از ۷ هزار عضو قابل پیوند در سال می شوند. در عین حال، بالغ بر ۲۵ هزار نفر بیمار نیازمند به پیوند در کشورمان داریم که در فهرست های انتظار اعضای مختلف قرار دارند. تاسف آور آنکه روزانه بین ۷ تا ۱۰ نفر از آنان، به سبب نرسیدن عضو پیوندی، فون می کنند که رقمی بالغ بر سه هزار نفر در سال است.
در پژوهشی که انجام شده، مهم ترین علل عدم رضایت خانواده ها به اهدای عضو، عدم باور برگشت ناپذیری مرگ مغزی و عدم شناخت آن بعنوان مرگ قطعی و همینطور نهادینه نبودمن فرهنگ اهدای عضو در جامعه است.
به همین خاطر لازم است تا نهادها و دستگاههای مختلف مسئول، به توسعه دانش و آگاهی بیشتر درباره مرگ مغزی اقدام نمایند. در عین حال همه ما هم در کنار آنها وظیفه داریم به ترویج فرهنگ ایثار و نوع دوستی از راه اهدای عضو بپردازیم تا باورمان شود فقط از راه اهدای عضو است که داستان همه ما در این کره خاکی، این گونه و البته بسیار زیبا به پایان می رسد: « یکی بود و همیشه هست."
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب